Sixtijnse kapel en een oude liefde

Zooooooo...... dat is nog eens even heel erg lang geleden. Als ik het goed zag is mijn laatste update van juni 2012 geweest. Oeps. En om het nog wat erger te maken: ik heb in de periode juni 2012 - november 2013 niet zo heel veel gedaan. Tenminste, niet op borduurgebied. Op een of andere manier ontbrak de zin en gaf ik mezelf weinig ruimte om eens lekker te gaan zitten. Daarbij vind ik het ook nog steeds erg leuk om hard te lopen en sinds kort ook weer te fietsen. In mei van dit jaar heb ik besloten dat ik echt iets heel anders wil gaan doen met mijn werk en sinds september studeer ik weer en volg ik een opleiding tot hardlooptrainer. Naast gezin, werk en huishouden zijn de dagen dus goed gevuld. Eigenlijk kom ik structureel uren tekort in een dag. Maar ja..... slapen is toch ook wel fijn. En af en toe eens even lekker lummelen voor de tv.

Het goede nieuws is dat zusje van de freubeltante en ik afgelopen weekend weer eens ouderwets tekeer zijn gegaan met de naald. In een huisje in het bos. Geen stacaravan op de afrit van de snelweg dit keer, maar een echt huisje. Alles zat mee: het weer (enorme plens), de muziek (varierend van Rammstein tot Queen en alles wat daar tussen in zit), potten koffie en zo af en toe een handje snaai. Vanaf vrijdagavond tot en met maandagmorgen hebben we meters borduurgaren verstookt. Wat gingen we lekker. Met als hoogtepunt toch wel zondagmiddag 16.00 uur. Toen heb ik namelijk de laatste steek van Paneel 15: Libica, van de Sixtijnse Kapel gemaakt. Na bijna 2 jaar is ie echt af. Ik had gehoopt dat het me zou lukken maar het is ook echt gelukt. Jubel ende Juych. Na het wegpinken van een traantje, het maken van foto's en het spelen van het volkslied heb ik de Sixtijnse aan het zusje overgedragen. En ik ben vrijwel gelijk verder gegaan met mijn oude liefde: Fractal #7. Oh.... wat fijn weer om daar mee verder te mogen. Zo totaal anders.... ik heb de smaak echt weer te pakken. Ik ben van plan om de borduur-mojo niet kwijt te raken maar ja..... soms loopt het wel eens anders. Hopelijk lukt het me om snel weer vorderingen te laten zien!

En dan nu de foto's van de Sixtijnse:

Ik ben er nog! Ik ben er nog!

Ohohoh....al 4 maanden niet geblogged!! Of in ieder geval niet op deze blog (wel op www.michelangeloinkruissteek.blogspot.com). Schandalig. Dus maar snel weer een update.
We hebben hectische tijden achter de rug. In maart is na een intensieve ziekenhuisperiode mijn lieve schoonpap overleden. Onnodig om te zeggen dat er toen niet veel meters gemaakt zijn. Alhoewel borduren misschien wel heel goed zou zijn geweest om het hoofd leeg te maken, heb ik toen geregeld gekozen voor de hardloopschoenen. Daarbij komt dat we veel uit huis zijn geweest in die periode en dan neem je ook niet zo snel je hele borduur-hebben-en-houden mee.

Nu alles weer wat in een rustiger vaarwater is gekomen, ben ik ook weer gaan borduren. Ik ben nog steeds bezig met de Sixtijnse Kapel en daar ben ik dan ook druk mee bezig. Begin juni ben ik met mijn zusje weer een weekend weg geweest en daar heb ik flink wat voortgang kunnen maken.

 

Over het algemeen genomen is de Sixtijnse met recht het uitdagendste borduurwerk dat ik tot nu toe onder handen heb gehad. Het stikt van de kwartsteekjes en dat is op Aida-stof soms een hele uitdaging. Het is voor de detaillering wel weer heel erg mooi maar het schiet echt niet op. Zeker niet als je steeds van kleur moet wisselen. Mijn zusje en ik hebben inmiddels ieder al twee flinke bakken vol met klosjes. Bij de start van deze mega-uitdaging, hebben we afgesproken om ieder aan te schaffen wat we bij ieder paneel nodig hebben. In noodgevallen lenen we van elkaar een klosje of een stukje draad. Maar omdat we allebei ook nog met andere borduurwerken bezig zijn waar we ook dit garen voor gebruiken, is het veruit het makkelijkst om je eigen verzameling garen aan te leggen. Je kunt wel hele ingewikkelde constructies gaan bedenken om bij te houden wie wat moet betalen (en dat hebben we ook gedaan) maar dit was de meest handige oplossing.

Voordat we twee panelen verder zijn, zullen er nog wel nieuwe opbergdozen aangeschafd moeten worden. In het patroon van de Sixtijnse worden maar liefst 421 verschillende kleuren garen gebruikt waarmee je dan weer meer dan 1000 kleuren en kleurschakeringen maakt. Het is een hele klus.
Voorlopig ben ik weer lekker bezig. Ik hoop dit paneel aardig af te hebben voordat we op vakantie gaan. Maar dan mag ik echt wel even flink doorhalen!

De sixtijnse!

De afgelopen weken heb ik aan de Sixtijnse Kapel geborduurd - het megaproject dat ik met mijn zusje ben begonnen. Het gaat niet zo heel snel: het is een klus waar je je aandacht bij moet houden en met twee kuikens om je heen, lukt dat niet altijd. Daarbij komt dat kleinste kuiken heel creatief is met de stiften is en ik dus heel goed moet opletten waar ik DE lap neerleg. Van mijn zusje mag ik niet mijn kinderen de schuld geven van dat het niet zo hard gaat :-). OK, 2 keer in de week hardlooptraining vreet ook kostbare ZB (Zuivere Borduurtijd) maar ja....DAT vind ik ook leuk om te doen. Nu ik zojuist een foto heb gemaakt van de vorderingen en ik onze blog heb bijgewerkt (http://www.michelangelo.blogspot.com/), kriebelt het toch wel weer om er mee verder te gaan. Vanavond wellicht? De vorderingen tot nu toe:

Happy New Year ... en weer een blok af!

Laat ik beginnen met iedereen een gelukkig nieuwjaar te wensen! Wij hebben heerlijk rustige feestdagen achter de rug. En nu is het nieuwe jaar alweer een feit. De tijd vliegt.
Ik heb tijdens de afgelopen weken niet stilgezeten. Zo heb ik het blok afgemaakt van de VogelhuisjesSAL. Ik schreef de vorige keer al dat ik midden in het blok gestopt was. Ik had me voorgenomen om dat nu niet te doen. Ook al lag de Sixtijnse alweer op me te wachten!! Jaja, het is echt waar! Hij ligt nu weer bij mij. Sterker nog, ik heb de eerste steken al gemaakt. Maar eerst een foto van de VogelhuisjesSAL. Wat wordt ie leuk! Maar hij gaat nu eerst weer even de kast in. Overigens heb ik dit blok afgerond op 1 januari 00.26 uur. Ik redde het net niet om em in 2011 af te ronden. Bummer...nu heb ik twee jaar over dit blok gedaan hahaha.

Gisteren heb ik met zusjelief zitten uitvogelen waar te beginnen met de Sixtijnse. We houden nu een iets andere volgorde aan dan in eerste instantie bedacht. Dat kwam borduurtechnisch beter uit. De eerste steken zijn inmiddels al gemaakt. Wil je de vorderingen volgens van onze mega-project, klik dan hier.

De Fractal én een oude bekende!

Nou, wat ik de vorige keer schreef, gaat dus niet helemaal op. Ik schreef toen dat het voorlopig de laatste update over de Fractal zou zijn. Niet dus. Zusjelief is druk bezig met de laatste hand aan haar paneel van de Sixtijnse, maar klaar is ie nog niet. Ik ben dus stug doorgegaan en heb alsnog een pagina van de Fractal kunnen maken. Het is een middendeel met veel confettisteekjes. Weer even doorbuffelen maar het is weer gelukt.

Nadat ik de de laatste hand aan dat deel van de Fractal had gelegd, stond ik in dubio. Doorgaan met de Fractal of -zolang de Sixtijnse nog niet mijn kant opgekomen is - doorgaan met wat anders. En het is dat laatste geworden. Niet dat de Fractal me verveelde, maar ik heb al mijn berichten op mijn blog eens doorgenomen, en ik had ineens enorme zin om de Vogelhuisjes weer eens tevoorschijn te halen. Bleek dat ik daar midden in een blok ben gestopt. Foei. Die ben ik dus nu aan het afmaken. Totaal anders maar ook weer erg leuk om te doen. Ik heb gelijk maar even contact met de club gezocht die de patroondelen uitgeeft. En gelukkig doen ze dat nog steeds. Pfffew. Het zou je maar gebeuren.... dat de patroondelen niet meer worden uitgegeven. Zit je daar met een half borduurwerk. Ik ben dus nu bezig met een vogelhuisje. Na ANDERHALF JAAR! Het mocht ook wel weer een keer. Neemt niet weg dat ik nog steeds in spanning wacht op de Sixtijnse maar ik begin te geloven dat dat dit jaar niet meer gaat gebeuren :-)

Fijne feestdagen allemaal!

Fractal 7: voorlopig weer even de laatste update

En zoals beloofd nu ook de update van de Fractal. Ik weet dat mijn zusje op dit moment de laatste hand legt aan haar paneel van de Sixtijnse Kapel. Het is nog maar een kwestie van dagen voordat ie weer mijn kant opkomt. En dan gaat de Fractal voorlopig weer even de kast in. Sinds de laatste update heb ik bijna 2 pagina's van het patroon af. Nadat ik de onderstse rand af had, ben ik verder gegaan met de uiterste rechtse tekening van de een na onderste rij. Dat waren vooral veel rood, paars en blauw-tinten. Om wat afwisseling te krijgen ben ik vervolgens verder gegaan met een tekening in het middenstuk. En dat heb ik geweten. Veel afwisselende kleuren (leuk!!) maar wel weer heel veel losse steekjes (minder leuk!!). Maar je kunt niet altijd geluk hebben. En het eindresultaat is wel nog steeds mooi vind ik. De pagina waar ik nu mee bezig ben, is nog niet af. Misschien gaat dat nog wel lukken voordat de Sixtijnse Kapel weer mijn kant opkomt. Wederom staat de foto op zijn kant. Ik snap nog steeds niet hoe dat komt. Maar voor idee van hoe ver ik ben, maakt het niet uit. Houd in gedachten dat de linkerkant op de foto in werkelijkheid de onderkant is.

Wat heb ik zoal uitgespookt de afgelopen maand?

Opgepast - loslopende leeuw!

Het is alweer een poosje erg stil geweest op mijn blog. Terwijl er eigenlijk genoeg te melden is. Ik heb behoorlijk wat geborduurd, alhoewel niet zo veel als in september. Daar zal ik later vandaag nog een bericht over plaatsen. Maar ik ben ook weer aan het breien geweest. Zo hadden we twee weken terug het afscheid van juf Daisy van het kinderdagverblijf. Juf Daisy krijgt een baby, is nu met verlof maar komt daarna niet meer terug op het kinderdagverblijf. Heel erg jammer. Ik heb voor juf Daisy een knuffel-mini-leeuw gebreid. Lang leve Ravelry want daar kun je werkelijk alle soorten patronen vinden. De leeuw is best leuk geworden. Geel met paarse manen. Want ik had geen oranje. Who cares. Helaas heb ik er maar 1 foto van gemaakt. Het is niet helemaal goed te zien hoe ieniemienie ie is.

Knit, Swirl!

Naast deze eeeee-norme leeuw ben ik ook bezig met een andere uitdaging. In oktober heb ik het boek Knit, Swirl! gekocht van Sandra McIver. Deze dame heeft een patroon uitgedokterd om een vest-in-1-stuk te breien.

Dat leek me wel wat. Normaal gesproken kan ik een patroon heel goed doorgronden en begrijpen door het een paar keer goed te lezen maar dat kreeg ik met de Swirl niet voor elkaar. Zowieso zijn engelse patronen altijd al lastiger maar er staan ook schema's in het boek, waar ik echt niks van kan maken. Balen. Mijn man zegt dan dat ik gewoon moet beginnen. Mooie woorden voor iemand die zelf ook altijd twijfelt en aarzelt :-). Maar hij had wel een punt. En ik ben altijd in voor een nieuw project. Zeker nu het donkere brei-seizoen weer begonnen is!

Ik wilde aan dit probeersel niet gelijk mijn mooie wolletjes opofferen. Ik heb dan ook cheap-ass wol gekocht bij de Zeeman. Die heeft tegenwoordig echt leuke wol. En mocht mijn probeer-Swirl nou echt zwaar mislukken, dan valt de schade ook nog mee. Een Swirl brei je op rondbreinaalden en als het ware van buiten naar binnen. Ik begon dan ook met het opzetten van 577 steken, verdeeld over 8 delen. Ik kan je vertellen dat dat erg proppen wordt op een rondbreinaald. Afgelopen vrijdagavond heb ik wel 3 (!!) rijen gebreid! En daarmee ben ik bezig geweest van 9 tot 11. Hahaha. Dat beloofd wat. Wordt vervolgd.....